‘Loslaten’ klinkt zo gemakkelijk. Hoe vaak ik cliënten hoor zeggen: ‘Ik moet het loslaten.’ Blijkbaar weten we allemaal dat we iets moeten of willen loslaten, maar niemand weet hoe. Vooral mensen met een sterke behoefte aan controle hebben hier last van. De dynamiek tussen controle en loslaten intrigeerde mij zo dat het de aanleiding is geworden van het ontwikkelen van onze nieuwe training ‘Mindful in actie‘.

Als kind leer je:
– Houd goed vast, want als je het loslaat dan valt het en is het stuk. of
– Niet loslaten anders val je en doe je jezelf pijn.

‘Niet loslaten’ wordt al van jongs af aan geprogrammeerd waardoor je geneigd bent om gedachten, gevoel en overtuigingen ook vast te houden. Zolang dat geen negatieve invloed op jou of de relatie met anderen heeft is het wellicht niet belemmerend. Helaas is het vaak anders. Loslaten lijkt als een rode draad door ons leven te lopen. Al vanaf het moment dat je geboren wordt en de navelstreng wordt doorgeknipt, laat je de meest innige en rechtstreekse verbinding met je moeder los.

Je was min of meer één met je moeder, je werd door de navelstreng – de rechtstreekse verbinding met haar – in leven gehouden. Het loslaten van die verbinding is een natuurlijk proces, als baby heb je daar geen gedachten bij. Op het moment dat je bewust gaat denken kan loslaten lichamelijke sensaties en emoties oproepen. Ineens wordt loslaten moeilijk en komen we het loslaten telkens op ons pad tegen. Loslaten is complex, vasthouden komt immers in zoveel facetten van het leven voor. Aan zowel materiële als immateriële zaken houden we vast, vaak omdat ze gevoelsmatig houvast bieden. Ook personen kunnen we vaak moeilijk loslaten, zelfs al zijn ze om wat voor reden dan ook verdwenen uit ons dagelijkse leven.

Vasthouden betekent vaak ook het vasthouden aan angst, twijfels, boosheid, verdriet, bezit, haat, et cetera. We houden vast aan blokkades, waardoor we niet of minder meegaan met de stroom. Loslaten schept ruimte, ruimte in jou en ruimte om weer in de juiste stroming te geraken. Voor mij is loslaten een proces geweest dat ik met vallen en opstaan hem moeten leren. Mijn behoefte aan controle was altijd naar buiten gericht. Ik wilde controle over mijn omgeving – wat natuurlijk niet lukte – en dat gaf veel piekeren, frustraties en onvrede. Pas toen ik ging beseffen dat controle hebben over mijzelf een stuk handiger was dan over mijn omgeving leerde ik het proces van het loslaten. Ik leerde loslaten van me druk maken over zaken waar ik geen controle over heb. Dit betekende een verandering van mijn mindset, mijn overtuigingen. Dit bracht een enorme innerlijke rust met zich mee. Dit proces is wat Sjoerd en ik nu vertaald hebben in 5-weekse training Mindful in actie.

Ik wil dit blog afsluiten met een prachtig gedicht over loslaten. Het wordt vaak aan Nelson Mandela toegeschreven. De auteur schijnt echter Robert Paul Gilles Jr. te zijn.

LOSLATEN

Om los te laten is liefde nodig.

Loslaten betekent niet dat ’t me niet meer uitmaakt.
Het betekent dat ik het niet voor iemand anders kan oplossen of doen.

Loslaten betekent niet dat ik ‘m smeer.
Het is het besef dat ik de ander ruimte geef.

Loslaten is niet het onmogelijk maken,
maar het toestaan om te leren van menselijke consequenties.

Loslaten is machteloosheid toegeven,
hetgeen betekent dat ik het resultaat niet in handen heb.

Loslaten is niet proberen om een ander te veranderen of de schuld te geven.
Het is jezelf zo goed mogelijk maken.

Loslaten is niet zorgen voor, maar geven om.
Loslaten is niet oordelen, maar de ander toe te staan mens te zijn.

Loslaten is niet in het middelpunt staan en alles beheersen,
maar het anderen mogelijk maken hun eigen lot te bepalen.

Loslaten is niet anderen tegen zichzelf beschermen.
Het is de ander toestaan de werkelijkheid onder ogen te zien.

Loslaten is niet ontkennen, maar accepteren.
Loslaten is niet alles naar mijn hand zetten, maar elke dag nemen zoals die komt
en er mezelf gelukkig mee prijzen.

Loslaten is niet anderen kritiseren of regulieren,
maar te worden wat ik droom te zijn.

Loslaten is niet spijt hebben van het verleden,
maar groeien en leven voor de toekomst.

Loslaten is minder vrezen en meer beminnen.